(Στα βουλγαρικά: Рационалност, субект, познание между модерно и постмодерно)
Άρθρο στο επιστημονικό περιοδικό με κριτές:
Filosofska Misal (Φιλοσοφική Σκέψη), τεύχος 6/1990, σελ. 110-121
Σόφια: Bulgarian Philosophical Association (Bulgarian Academy of Sciences)
ISSN 0324-024X
Περίληψη
Το άρθρο έχει μεθοδολογική σημασία, δεδομένου ότι πραγματεύεται το ζήτημα της ορθολογικότητας και του ανορθολογικού στοιχείου - δύο από τα κεντρικά θέματα στην κοινωνιολογία των τεχνών, τα οποία αναδύθηκαν και πάλι με τη συζήτηση περί μεταμοντέρνας κατάστασης. Στο άρθρο αυτό γίνεται επισκόπηση των εννοιών της νεωτερικότητας και της μετανεωτερικότητας με βάση τη διερεύνηση των κατηγοριών "ορθολογικότητα", "γνώση" και "υποκείμενο". Διαπιστώνεται ότι ένας σημαντικός μεθοδολογικός περιορισμός ενός πλήθους προσεγγίσεων (όπως των F. Nietzsche, O. Spengler, A. Camus, M. Horkheimer, T. W. Adorno, J. Habermas, J.-F. Lyotard, κ.ά.) συνίσταται στη μελέτη αυτών των κατηγοριών ως ανεξάρτητων από τις συγκεκριμένες και ιστορικά προσδιορισμένες εκφάνσεις τους. Ωστόσο, διαπιστώνεται επίσης ότι οι προσεγγίσεις αυτές θέτουν μια σειρά από σημαντικά προβλήματα και ερωτήματα που αφορούν το δυτικό πολιτισμό.
