Περίληψη

Στη μελέτη αυτή εξετάζεται το ιδιαίτερο ενδιαφέρον που εδώ και αρκετά χρόνια επιδεικνύει για την ποικιλομορφία και την ετερότητα η παγκόσμια βιομηχανία του πολιτισμού - με αιχμή τη βιομηχανία πολυμέσων. Το ενδιαφέρον αυτό γίνεται καλύτερα κατανοητό στο πλαίσιο της παγκοσμιοποιημένης αγοράς πολιτισμικών αγαθών. Διαπιστώνεται ότι, αν και στο αυτί του ακροατή - ή στο μάτι του θεατή - καταλήγει σήμερα μια εμφανώς πρωτόγνωρη ποικιλομορφία πολιτισμικών και καλλιτεχνικών προϊόντων, παραμένει στην αφάνεια και αποσιωπάται συστηματικά το γεγονός ότι, οι όροι και οι προϋποθέσεις αυτού του επιτεύγματος λειτουργούν οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά σε βάρος των λιγότερο αναπτυγμένων κοινωνιών και των λιγότερο ευνοημένων κοινωνικών συνόλων. Ταυτόχρονα, ενισχύεται και με καλλιτεχνικά μέσα η ψευδαίσθηση για την τέχνη ως ένα είδος καθολικής ή παγκόσμιας "γλώσσας", με τη βοήθεια της οποίας θα μπορούσαν να επιλυθούν ευκολότερα οι ασυμμετρίες και οι κοινωνικές αντιφάσεις της εποχής μας. Τονίζεται ότι οι εξελίξεις αυτές δημιουργούν ευνοϊκές συνθήκες για τη διαμόρφωση πολιτικής, η οποία αφενός θα ευνοεί την πολιτισμική ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο και αφετέρου θα συμβάλλει στην καλλιέργεια μιας κριτικά προσανατολισμένης καλλιτεχνικής και αισθητικής κουλτούρας.